[1] گفتنى است در متن عربى واژه« ربو» و« ابتهار» و در بحار الأنوار« انبهار» آمده است. ربو، عبارت از مطلقِ نفستنگى است و بهر نيز خود، نوعى از آن است. در قاموس آمده: آن، عبارت است از بُريدن نفس كه از خستگى حاصل آيد، مطاوع آن، انبهار است. ممكن است ميان« ربو» و« انبهار»، اينگونه تفاوت گذارده شود كه ربو، از پُرى عروق ريه حاصل مىآيد و ديگرى از پُرشدگى شريانها.
نام کتاب : دانشنامه احاديث پزشكى نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 347