518. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر گاه كسى از شما از خواب برخيزد، وضو بسازد و سه بار آب در بينى بچرخاند و بيرون بريزد؛ چرا كه شيطان در بُنِ بينى‌[1] جاى مى‌گيرد.

519. امام على عليه السلام: شستشوى دهان و بينى، سنّت و مايه پاكى دهان و بينى است و انفيه كردن، مايه سلامت سر و پاكسازى بدن و همه انواعِ سردرد است.

520. امام رضا عليه السلام: هر كس مى‌خواهد گوش‌هايش و نيز زبان كوچكش فرو نيفتد، هيچ‌گاه شيرينى نخورد، مگر اين كه پس از آن، سركه غِرغِره كند.

5/ 5 آنچه براى درمان برخى بيمارى‌هاى بينى و حنجره، مفيد است‌

521. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خداوند عز و جل به موسى بن عمران، وحى فرستاد كه: «غذا را با نمك، آغاز كن و با نمك، پايان ده؛ چرا كه در نمك، درمان هفتاد درد است كه كمترين آنها، ديوانگى، جذام، پيسى، گلودرد، دندان‌درد و شكم درد باشد».

522. المستدرك‌ به نقل از جابر: زنى نزد پيامبر خدا آمد و گفت: اى پيامبر خدا! اين كودك، گلو درد دارد.

فرمود: «حلق‌هاى فرزندان خويش را مسوزانيد. بر شما باد قُسط[2] هندى و برداع‌[3]. با آنها برايش انفيه كنيد.

[1] متن عربى اين واژه،« خياشيم» است و« خيشوم» را در عربى به معناى بُن بينى دانسته‌اند. برخى هم كلّ بينى را خشيوم خوانده‌اند( المصباح المنير، ص 170).

[2] قُسط: عود هندى و عربى كه بدان، علاج كنند. بيخى است شبيه به بيخ لفاح و از نواحى هند خيزد و نباتش مفروش و بى‌ساق و برگش عريض و بر سه قسم مى‌باشد: يكى شيرين و سبك و سفيد و با عطريت و قسط بحرى و عربى نامند و قِسمى مايل به سياهى و سبك و سطبر و كم بوى و تلخ، و او را قسط هندى نامند...( لغت‌نامه دهخدا).

[3] برداع( ورس): اسپرك را گويند و آن، گياهى است كه چيزها را بدان رنگ كنند و شبيه سمسم است و منبت آن، بلاد يمن است و بس. مى‌كارند آن را و تا بيست سال، باقى باشد و جامه‌اى كه از آن رنگ كنند، پوشيدنش قوّت بسيار دهد( لغت‌نامه دهخدا).