ب عيادت كسى كه به عيادتت نيامده است‌

278. امام على عليه السلام: به عيادت كسى كه به عيادتت نيامده برو، و به كسى كه به تو هديده‌اى نداده هديه بده.

ج هديه دادن به بيمار

279. الكافى‌ به نقل از يكى از وابستگان امام صادق عليه السلام: يكى از وابستگان امام صادق عليه السلام بيمار شد و ما كه شمارى از وابستگان او بوديم، روانه عيادت آن بيمار شديم. در ميانه راه، امام صادق عليه السلام با ما رويارو شد و پرسيد: «آهنگ كجا داريد؟».

گفتيم: آهنگ فلان كس داريم تا از او عيادت كنيم.

فرمود: «بِايستيد».

ما ايستاديم. پس فرمود: «آيا سيب، بِهْ، يا قطعه‌اى عود به همراه داريد؟».

گفتيم: هيچ‌يك از اين چيزها را همراه نداريم.

فرمود: «آيا نمى‌دانيد كه بيمار از آنچه نزد وى مى‌برند، احساس آرامش مى‌كند؟».

د مهربانى با بيمار

280. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: چون كسى از شما بر بيمارى وارد شود، با او دست بدهد، دست خويش بر پيشانى وى نهد، احوالپرسى كند، آرزوى درازتر شدن عمر وى نمايد و از او بخواهد برايش دعا كند؛ چرا كه دعاى بيمار، به‌سان دعاى فرشتگان است.

281. سنن الترمذى‌ به نقل از ابو امامه: پيامبر خدا فرمود: «كامل شدن عيادت بيمار، به آن است كه هر يك از شما، دستِ خويش را بر پيشانى بيمار

بگذارد» يا فرمود: «بر روى دست وى بگذارد و از حال او بپرسد».