231. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس غذايى را كه بيمار هوس كرده است، به او برساند، خداوند، از ميوه‌هاى بهشتى به او خواهد خوراندْ.

232. الكافى‌ به نقل از مرازم بن حكيم: با محمّد بن مصادف همسفر شدم. چون به مدينه وارد شديم، بيمار شدم. او [در اين مدّت‌] به مسجد مى‌رفت و مرا تنها مى‌گذاشت. از اين كار به مصادف، گلايه كردم. او هم امام صادق عليه السلام را از اين جريان، آگاه كرد.

امام عليه السلام برايش چنين پاسخ فرستاد: «نشستن تو نزد او، از نماز خواندنت در مسجد [پيامبر صلى الله عليه و آله‌] برتر است».

233. امام صادق عليه السلام‌ در تفسير واژه «احسان» در اين سخن خداوند در سوره يوسف كه فرمود: «ما را از تأويل آن، آگاه كن كه تو را از نيكوكاران مى‌بينم»: يوسف، از بيماران، پرستارى مى‌كرد.

5/ 2 آداب پرستارى‌

234. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: بيمارانتان را به خوردنى و نوشيدنى وادار مكنيد؛ چرا كه خداوند، به آنان مى‌خورانَد و مى‌نوشانَد.

235. سنن ابن ماجة به نقل از ابن عبّاس: پيامبر خدا، مردى را عيادت كرد و از او پرسيد: «چه ميل دارى؟».

گفت: نان گندم، دوست دارم.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «هر كس نان گندمى دارد، براى برادر خويش بفرستد».

سپس فرمود: «اگر بيمارى از بيمارانتان، چيزى را هوس كرد، آن را به وى بخورانيد».