فصل چهارم: وظايف بيماران‌

4/ 1 پنهان داشتنِ بيمارى‌

200. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: يكى از گنج‌هاى نيكى، پوشيده داشتن مصيبت‌ها، بيمارى‌ها و صدقه است.

201. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خداوند عز و جل فرموده است: «وقتى بنده‌ام به درد و رنجى گرفتار شود و بيمارى را پيش از سه [روز] آشكار سازد، از من گلايه كرده است».

202. ربيع الأبرار: عمران بن حصين به پيامبر صلى الله عليه و آله گفت: اى پيامبر خدا! مردانى نزد من مى‌آمدند كه از آنان، خوشْ‌سيماتر و خوش‌بوتر نديده‌ام؛ امّا پس از چندى از من بريدند.

پيامبر خدا پرسيد: «آيا زخمى به تو رسيده بود و آن را پنهان مى‌داشتى؟».

گفت: آرى.

جفرمود:[1] ج «سپس، آن را آشكار ساختى؟».

گفت: چنين بود.

فرمود: «ليكن اگر همچنان پوشيده مى‌داشتى، تا زمانى كه زنده بودى، فرشتگان به ديدارت مى‌آمدند».

[راوى مى‌گويد:] آن زخم، جراحتى بود كه وى در جهاد در راه خدا برداشته بود.

[1] اين عبارت از شرح نهج البلاغة گرفته شده است.