157. امام صادق عليه السلام‌ در دعاى خويش آن هنگام كه بيمار شده بود: خداوندا! اين را نه [نشان‌] غضب، بلكه [مايه‌] ادب قرار ده.

3/ 2 كفّاره‌

158. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: بيمارى، گناهان را محو مى‌كند.

159. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: لحظه‌هاى درد، [آثار] لحظه‌هاى گناه را از ميان مى‌برد.

160. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: مؤمن در بيمارى‌اش پاداش داده نمى‌شود؛ امّا گناه او فرو پوشانده مى‌شود.

161. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هيچ مؤمنى به بيمارى‌اى جانكاه مبتلا نمى‌شود، مگر آن كه گناهش بخشوده مى‌گردد.

162. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس كه خداوند، او را به گرفتارى جسمى بيازمايد، آن گرفتارى برايش مايه فرو ريختن گناهان است.

163. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: انسان مؤمن، چون بيمارى به وى برسد و خداوند، او را عافيت دهد، اين بيمارى، كفّاره گناهان گذشته او و مايه اندرز براى آينده اوست.