نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 993
اطلاق مصدر بر فاعل
اطلاق مصدر بر فاعل
(ذکر صيغه مصدر و اراده اسم فاعل؛ از
اقسام مجاز لغوى)
استعمال مصدر به جاى اسم فاعل، يکى از
انواع مجاز لغوى است؛ مانند:((وَعَلَى اللّهِ
قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَآئِرٌ وَلَوْ شَاء لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ) ؛
)و نمودن راه راست بر عهده خداست و برخى از آن [راهها] كژ است و اگر [خدا] مىخواست
مسلما همه شما را هدايت مىكرد (نحل// 9) .
در اين آيه، «قصد» مصدر و به معناى فاعل، و منظور «السبيل القاصد» است، به دليل مقابله
آن با((وَمِنْهَا جَآئِرٌ) .)
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 128
[2]كمالي دزفولي ، علي ، 1292 -;قرآن ثقل
اكبر;صفحه 309
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 993