نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 813
اسامي قرآني اجنّه
اسامي قرآني اجنّه
(نامهاى اجنّه در قرآن)
از ميان أجنه تنها نام «ابليس» در قرآن آمده است. در آغاز، نام اين موجود «عزازيل» بود، که پس
از سجده نکردن بر آدم و رانده شدن از درگاه الهى و جمع فرشتگان، «ابليس» نام گرفت؛
زيرا ابليس به معناى رانده شده از خير و رحمت است.
مىگويند کنيه ابليس «ابوکُرْدوس» است. برخى ديگر کنيه او را «أبوقِتْرة
»، «أبومرة»، «ابولبينى»، «خنّاس»، «ابودوجانه»، «ابوالجن» نيز گفتهاند.
گفتنى است که در سوره «جن» داستان تشرف برخى از جنيان به محضر رسول خدا
(ص) و اسلام آوردن آنها بيان شده است.
«جن» موجودى نامرئى است که به فارسى «پرى» ناميده مىشود. کلمه «جن» در
قرآن کريم 22 بار و کلمه «جانّ» که به همان معنا است، هفت بار و کلمه «جِنّه» (به معناى
نوع جن) پنج بار به کار رفته است.
جن، پيش از خلقت انسان و از نار سموم آفريده شده است. پيامبر اسلام، هم
براى انسانها و هم براى جن مبعوث شد؛ از اين رو، برخى از جنها مسلمان و برخى کافرند.
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد4;صفحه 82
[2]خزائلي،محمد،1292-1353;اعلام القرآن;صفحه
(59-72)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 813