نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 728
ادات ملكيت
ادات ملكيت
(ادات بيانگر ملکيت)
اداتى که مبين معناى ملکيت باشد «ادات ملکيت» نام دارد. شاخصترين ادوات ملکيت «ل» است. «ل» اگر حرف جر
باشد، براى معانى مختلفى از جمله «ملکيت» به کار مىرود؛ مانند:((لَهُ مَا فِى السَّمَاوَاتِ وَمَا فِى الْأَرْضِ
وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى) ؛ )آنچه در آسمانها و آنچه در زمين
و آنچه ميان آن دو و آنچه زير خاك است از آن اوست (طه// 6) .
«ل» گاهى براى تمليک نيز مىآيد؛ مانند:((وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا...) ؛
)و از رحمتخويش به آنان ارزانى داشتيم (مريم//50) .
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد4;صفحه 339
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه 265
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 728