3. مَن:((... مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ...) ؛
)هر كس بدى كند در برابر آن كيفر مىبيند (نساء// 123) .
4. مهما:((... مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آيَةٍ)…) ؛ هر گونه پديده شگرفى كه براى ما بياورى
(اعراف// 132) .
5. أيّ:((... أَيًّا مَّا تَدْعُواْ
فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى...) ؛ )هر كدام را بخوانيد براى او نامهاى نيكوتر
است (اسراء// 110) .
6. أمّا (به فتح همزه و تشديد ميم) :(... فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ…) ؛ پس كسانى كه ايمان آوردهاند مىدانند
كه آن [مثل] از جانب پروردگارشان بجاست (بقره// 26) .
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد4;صفحه 411و(242-119)و215و195
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه (296-297)و212 و(204-205)و198و196و(175-176)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 705