نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 703
ادات سببيت
ادات سببيت
(ادات بيانگر سببيّت)
«ادوات سببيت» آن دسته از کلمات قرآنند که معناى سببيت را به مخاطب منتقل
مىسازند؛ مانند: حرف «باء» در((فَكُلًّا أَخَذْنَا
بِذَنبِهِ) ؛ «همه آنها را به دليل گناهشان گرفتيم» (عنکبوت//40) و)(... ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ...)
؛ شما با [به پرستش] گرفتن گوساله برخود ستم كرديد (بقره// 54) .
زرکشى در البرهان از «سببيت» به «تعليل» تعبير کرده است.
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد4;صفحه 256
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه 216
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 703