نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 519
ائمه عشره
قرّاي عشره
(ائمه عشره)
(ده قارى مشهور داراى قرائت مخصوص به
خود)
محققان علوم قرآنى، از جمله بَغَوى در
تفسير خويش (معالم التنزيل) ، بر قرّاى سبعه، سه تن ديگر به نامهاى خَلَف، يعقوب و
ابوجعفر يزيدبن قعقاع را اضافه کردند که آنان نيز استاد قرائت بودند، مجموع آنها «قرّاى عشره» را تشکيل مىدهند.
ابومحمد اسماعيل بن ابراهيم هَرَوى در کتاب الکافي وجه افزودن بر قرّاى
سبعه را چنين ذکر ميکند که از طرفى دليلى بر لزوم تمسّک به قرائات سبعه وجود ندارد
و از طرف ديگر، اسناد راويان روايت افراد اضافه شده نيز به لحاظ نقل و قرائت و لفظ،
متصل بوده و طعنى بر آنها وارد نشده است.
شرححال و قرائت اين سه نفر نيز در همين فرهنگنامه آمده است.
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه 330
[2]زرقاني ، محمد عبد العظيم ، 1948- م.;مناهل
العرفان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 459
[3]عمر ، احمد مختار;معجم القراءات القرآنية;جلد1;صفحه
91
[4]ابو زرعه ، عبد الرحمان بن محمد ، -
410ق;حجة القراءات;صفحه 63
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 519