مفسّران قرن دوم
(مفسّران شيعى قرن دوم هجرى قمرى)
اسامى تعدادى از مفسران شيعى قرن دوم عبارت است از:
1. ابوبکر عاصم (م 128ق) از مفسّران بنام شيعه، از قرّاى هفتگانه معروف، ايرانىتبار و از همپيمانان قبيله بنىاسد؛
2. ابوعبدالله جابر جعفى (م 128ق) از مفسّران و محدّثان تابعان که تفسير را از محضر امام باقر (ع) آموخت و از خواص آن حضرت بود؛
3. ابوالقاسم فضيل بصرى (م 145ق) از مفسّران و محدّثان معروف شيعه و از اصحاب امامباقر و امام صادق عليهما السلام؛
4. محمد بن فرات کوفى (م 145 ق) ، صاحب تفسير فرات کوفي که علوم قرآن، تفسير و حديث را از امام باقر (ع) آموخت؛
5. ابوالنصر محمد بن سائب بن بشر کلبي، از مفسّران و محدثان بنام شيعه و صاحب دو کتاب تفسير کبير و تفسير آيات الأحکام؛
6. ابوحمزه ثابت (م 150ق) معروف به ابوحمزه ثمالى و از اصحاب امام سجاد، امام باقر، امام صادق و امام کاظم عليهم السلام؛
7. سدى کبير (م 127 ق) از مفسّران نامدار تابعى و اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق عليهم السلام؛
8. يحيى بن يَعْمُر عدوانى (م 129 ق) از مفسّران شيعه و از جمله تابعانى است که نقطهگذارى قرآن به او منسوب است؛
9. ابنابىشعبه حلبى (م 135ق) از اصحاب امام صادق (ع) و از مفسّران و فقهاى والامقامى که نجاشى از او به عنوان «آبروى فقه شيعه» ياد کرده است؛
10. ابان بن تغلب (م 141ق) از پيشگامان تفسير و علوم قرآن در قرن دوم هجرى که امام سجاد، امام باقر و امام صادق عليهم السلام را درک کرده است.
نيز ر.ک: تفاسير قرن دوم قمرى.