نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3827
قصه اصحاب سَبت
قصه اصحاب سَبت
(داستان يکى از اقوام بنىاسرائيل در
قرآن)
از جمله قصص قوم بنىاسرائيل، قصه اصحاب
سبت است.
«سبت» در لغت به معناى قطع و بريدن يا تعطيل عمل است؛ چنانکه در آيه
9 سوره نبأ آمده است:((وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ
سُبَاتًا) ؛ «وخواب را وسيله تعطيل عمل و استراحت قرار داديم»؛ اما در سنّت يهود همچنان
که در قاموس کتاب مقدس آمده، سبت اسم آن روزى (شنبه) است که قوم يهود از تمام اعمال
خود دست کشيده، استراحت مىکردند. کلمه «سبت» در قرآن کريم شش بار تکرار شده است. )
اما قصه اصحاب سبت داستان جمعى از بنىاسرائيل است که در ساحل يکى از درياها
ميزيستند و خداوند براى آزمايش به آنها دستور داده بود از صيد ماهى در روز شنبه خوددارى
کنند؛ اما بنىاسرائيل مقابل اين آزمايش به سه گروه تقسيم شدند:
1. بيشترشان به مخالفت با دستور الهى برخاستند؛
2. اقليتى که با اکثريت مخالفت ورزيدند و به وظيفه امر به معروف و نهى
از منکر پرداختند؛
3. افراد ساکت و بىطرف.
سرانجام اقليت معترض به نقض فرمان الهى نجات يافتند و ديگران مسخ و نابود
شدند. تفصيل اين داستان در تفاسير ذيل آيات 163 - 166 سوره اعراف و آيات ديگر قرآن
کريم ذکر شده است.
[1]هاكس ، جيمز;قاموس كتاب مقدس;صفحه
465
[2]قرشي بنابي ، علي اكبر ، 1307 -;قاموس
قرآن;جلد3;صفحه 206
[3]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد6;صفحه
418
[10]همان;جلد3;صفحه 408
[4]خزائلي،محمد،1292-1353;اعلام القرآن;صفحه
153
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3827