نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3585
فضيلت سوره حمد
فضيلت سوره حمد
(پاداش و آثار قرائت سوره حمد)
روايات متعددي از پيامبر گرامي اسلام
(ص) درباره سوره حمد نقل شده است، مثل: «فضيلت سوره حمد مانند
فضيلت حاملان عرش است، هر کس آن را قرائت کند، ثوابي مانند ثواب حاملان عرش به او داده
ميشود» و «سوره حمد دو سوم قرآن کريم است» و «اگر سوره حمد را در يک کفه ميزان و باقي
سورههاي قرآن را در کفه ديگر قرار دهند، سوره حمد هفت برابر سنگين تر است» و «هر مسلماني
که سوره حمد را قرائت نمايد، اجري مانند قرائت دو سوم قرآن به او عطا ميشود، و نيز
اجري مانند صدقه بر مردان و زنان مومن عنايت ميشود».
امام صادق عليه السلام فرمودند: سوره
«حمد» سورهاي است که ابتدايش «حمد» خدا و وسطش «اخلاص» و آخرش دعا است.
نجاري از ابو سعيد بن معلي، نقل کرده است که وي گفت: نماز ميخواندم که
پيامبر (ص) مرا صدا زد. پاسخشان را ندادم. گفتم: اي رسول خدا! من نماز ميخواندم.
پيامبر (ص) فرمود: مگر خداوند نفرمود: استجيبوا للّه و للرّسول اذا دعاکم؟ سپس فرمود:
آيا تو را پيش از آن که از مسجد خارج شوي، از گرانسنگ ترين سوره در قرآن، آگاه نسازم؟
پس دست مرا گرفت و چون خواستيم که از مسجد بيرون رويم، گفتم: اي رسول خدا، مگر نگفتيد
که مرا از گرانسنگ ترين سوره قرآن آگاه سازي؟ پيامبر فرمود: الحمد لله رب العالمين،
سوره فاتحه همان سبع المثاني و قرآن عظيمي است که به من داده شده است.
از سلمة بن محمد نقل است که گفت: «از امام صادق عليه السلام شنيدم که فرمود:
کسي که سوره حمد، او را شفا نبخشد، چيزي او را شفا نميبخشد».
درباره تشويق به شفاجويي از سوره «حمد» روايات زيادي وارد شده است که برخي از اين روايات عمومي بوده و به
استفاده از اين سوره براي همه دردها سفارش شده و در برخي از آنها به درمان بيماري و
درد خاصي ترغيب شده است.
پيامبر اکرم (ص) فرمودند: «سوره حمد بر هيچ دردي خوانده نشود مگر اينکه
دردش آرام ميگيرد».
در اين باره از امام صادق (ع) چنين نقل
شده است: «قرائت سوره حمد موجب شفاي همه بيماريها به جز مرگ است» و «هرکس دچار
بيماري شود و هفت بار سوره حمد را بر خود بخواند، آن بيماري و درد از او برطرف ميشود
و اگر چنين نشد آن را هفتاد بار بخواند و من ضمانت ميکنم که عافيت مييابد».
براي برخي بيماريها و دردهاي خاص نيز
به استفاده و شفا جويي از سوره حمد سفارش شده است، مثل: درد چشم، رفع مسموميت،
دفع چشم زخم و ايجاد برکت.
[1]سخاوي ، علي بن محمد ، 558-643ق.;جمال
القراء و كمال الاقراء;جلد1;صفحه (211-215)
[2]فيروز آبادي ، محمد بن يعقوب ، 729 -
817ق;بصائرذوى التمييزفى لطائف الكتاب العزيز;جلد1;صفحه (131-132)
[3]حر عاملي ، محمد بن حسن ، 1033 -
1104 ق;وسائل الشيعه(آل البيت );جلد6;صفحه (231-233)
[4]ابن بابويه ، محمد بن علي ، - 381ق.;ثواب
الاعمال;صفحه 104
[5]طبرسي ، فضل بن حسن ، 468 - 548ق;مجمع
البيان في تفسير القران;جلد1;صفحه (48-49)
[6]نوري ، حسين بن محمد تقي ، 1254 -
1320ق;مستدرك الوسائل ومستنبط المسائل;جلد4;صفحه (321-328)و298
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3585