نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 347
آيه بيعت رضوان
آيه بيعت رضوان
(آيه 18 سوره فتح، در باره بيعت گروهى
از ياران پيامبر (ص) با ايشان براى جنگ با کفّار مکه پيش از صلح حديبيه)
آيه 18 سوره فتح آيه بيعت
يا بيعت رضوان نام دارد:((لَقَدْ
رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ
مَا فِى قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا)
؛ )به راستى خدا هنگامى كه مؤمنان زير آن درخت با تو بيعت مىكردند از آنان خشنود
شد و آنچه در دلهايشان بود بازشناخت و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پيروزى نزديكى به
آنها پاداش داد.
برخى نيز آيه 10 سوره فتح را آيه بيعت
رضوان دانستهاند؛ ولى صحيحتر، آيه 18 سوره فتح است؛ زيرا قرينههايى در آن هست که
به بيعت رضوان اشاره دارد.
چون اين آيه بيانگر بيعت رضوان
(بيعت براى خشنودى خداوند) است، به آن آيه بيعت رضوان مىگويند.
پيغمبر اکرم (ص) درپى ديدن خوابى، در
ذىقعده سال ششم هجرت همراه 1400 نفر به قصد عمره از مدينه خارج شد. نزديک مکه، مشرکان
تصميم گرفتند از ورود او و يارانش به مکه جلوگيرى کنند. پيامبر (ص) و يارانش در سرزمين
حديبيه توقف کردند، و سفيرانى به قصد حل مشکل، ميان پيامبر (ص) و قريش
رفت و آمد کردند. يکى از سفيران پيامبر (ص) در مکه دستگير شد. پيامبر (ص) فرمود: اگر
اين خبر صحيح باشد، دليل بر اعلان جنگ قريش است؛ لذا از اينجا حرکت نمىکنيم تا با
اين قوم بجنگيم. و براى تأکيد بر اين امر مهم، از مردم خواست با او تجديد بيعت کنند.
مردم زير درختى در آنجا با حضرت بيعت کردند، و چون خداوند در آيه شريفه خشنودى خود
را از اين بيعت بيان فرمود، اين بيعت به بيعت رضوان معروف شد.
[1]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد22;صفحه
(43-44)و65
[2]منصور ، عبدالحميد يوسف;نيل الخيرات فى
القراءات العشرة;جلد18;صفحه 284
[3]سبحاني ، جعفر ، 1308 -;الايمان والكفرفى
الكتاب والسنة;جلد1;صفحه 246
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 347