نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 345
آيه بعث
آيه بعث
(آيه 115 سوره مؤمنون، در باره هدفدار
بودن خلقت انسان)
آيه 115 سوره مؤمنون را آيه عبث
و نيز آيه بعث مىگويند. وجه نامگذارى آن، به کار رفتن کلمه عبث
و دلالت اين آيه بر بعث و قيامت است:((أَفَحَسِبْتُمْ
أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ) ؛ )آيا
پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريدهايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمىشويد
.
آيه شريفه براين دلالت دارد که افعال
الهى معلل به غرض است؛ يعنى افعال الهى از روى حکمت و مصلحتى صورت مىگيرد که به بندگان
بازمىگردد؛ زيرا خداوند سبحان غنى بالذات است؛ به اين ترتيب که يکى از افعال الهي،
خلقت اين عالم است، و اگر بدون غرض بود، عبث و لغو پيش مىآمد؛ و صدور قبيح از حق تعالى
محال است.
آيه شريفه بر قيامت و معاد نيز دلالت
دارد؛ زيرا اگر معاد و بعثى در کار نباشد، زندگى دنيا عبث و بيهوده خواهد بود؛ چون
زندگى اين جهان با تمام مشکلاتش و با اين همه تشکيلات و مقدماتى که خدا براى آن چيده
است، اگر صرفاً براى همين چند روز باشد، پوچ و بىمعنا خواهد بود.
اين آيه شريفه همچنين بر عدل الهى و تنزيه
خداوند از فعل قبيح دلالت دارد.
[1]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد14;صفحه
(443-444)
[2]منصور ، عبدالحميد يوسف;نيل الخيرات فى
القراءات العشرة;جلد15;صفحه (70-71)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 345