صفت اِصمات

صفت اِصمات

(صفتِ عامل سنگين ادا شدن حرف؛ يکى از صفات اصلى حروف)

«اِصمات» در لغت به معناى ساکت‌کردن و در اصطلاح تجويد عبارت است امتناع متکلم از تلفظ به کلمه‌اي چهار يا پنج حرفي که همگي داراي صفت اصمات بوده و هيچ يک از حروف مذلقه در آن نباشد.

صفت اصمات در مقابل صفت اذلاق، يکي از صفات اصلي يا متضاد حروف است که لفظ واجد اين صفت، هنگام تلفظ، سنگين و سخت ادا مي‌شود. حروف داراى اين ويژگى را «مصمته» گويند؛ مانند: ع، غ، ق، و….

نيز ر.ک: حروف مصمته.