نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 2720
سوره 101
سوره قارعه
(سوره 101)
(يکصد و يکمين سوره قرآن)
«قارعه» به معناى کوبنده و از نامهاى قيامت است که در سه آيه اول آمده
است؛ به همين جهت براى نام سوره برگزيده شده است. قيامت، کوبنده دلها با ترس و کوبنده
دشمنان خدا با عذاب است. در اين سوره از قيامت و حالت خوشى نيکوکاران و ناراحتى بدکاران
سخن گفته شده است. بدين سان، مضمون اين سوره تهديد به عذاب قيامت و بشارت به ثواب آن
است، ولى جانب تهديدش بر بشارتش مىچربد. گفته شده: سوره در مكه نازل شده است.
ويژگيهاى سوره قارعه:
1. يازده آيه به عدد کوفى، ده آيه به عدد حجازى، هشت آيه به عدد بصرى و
شامي، 36 کلمه و 150 يا 160 حرف دارد.
2. در ترتيب نزول، سىامين و در قرآن کريم يکصد و يکمين سوره است.
3. پس از سوره قريش و پيش از سوره قيامت در مکه پيش از هجرت نازل شد و
هيچ آيه مدنى ندارد.
4. از نظر کميت؛ از سورههاى مفصّل و از نوع قصار آن است.
5. در اين سوره، نسخى صورت نگرفته است.
پيامهاى سوره قارعه:
1. قيامت حادثهاى است بزرگ و کوبنده؛
2. وحشت و سرگردانى انسانها در قيامت؛
3. سنجش اعمال با ميزان مخصوص در قيامت.
[1]طباطبايي ، محمد حسين ، 1281 - 1360;الميزان
في تفسير القرآن;جلد20;صفحه 348
[2]فيروز آبادي ، محمد بن يعقوب ، 729 -
817ق;بصائرذوى التمييزفى لطائف الكتاب العزيز;جلد1;صفحه 539
[3]هاشم زاده هريسي ، هاشم ، 1317 -;شناخت
سوره هاى قرآن;صفحه 586
[4]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه 193
[5]ملا عبد الله بن حسين يزدي ، - 981ق;الحاشية
على تهذيب المنطق;جلد27;صفحه 257
[6]راميار ، محمود ، 1301 - 1363;تاريخ قرآن;صفحه
590
[7]جمعي از محققان;علوم القرآن عندالمفسرين;جلد1;صفحه
315
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 2720