زيادت اسماء

زيادت اسماء

(زيادت برخي اسماء به قصد افاده تأکيد؛ از انواع اسلوب بديعى قرآن)

يکي از انواع اسلوب بديعى قرآن، اطناب به زيادت است. در اين اسلوب، کلماتي بر جمله داخل مي‌شود که بدون آنها هم محتوا کامل است اما براي تاکيد مطلب، اين کلمات افزوده مي‌شود.

غالب کلماتي که زايد واقع مشوند، حروف هستند. در مورد اسماء، هر چند اکثر نحويين تصريح کرده‌اند که زايد واقع نمي‌شوند، اما در کلمات مفسران مواردي يافت مي‌شود که حکم به زيادت آنها کرده‌اند، مثل لفظ «مثل» در آيه: (فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ) (بقره// 137) .