نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 2385
رُوات قرّاء
راويان قرائات
(رُوات قرّاء)
(راويان بى واسطه قرائت از ائمه قرّاء)
قرائتهاى قرآن به لحاظ چگونگى اِسناد
چند نوع است:
قراءت، روايت، طريق و وجه.
قراءت: اگر اختلاف به يکى از ائمه هفتگانه
و دهگانه قرائات و مانند آنها باشد و روايات و طرق آنها متفق باشند به آن قراءت
گويند.
روايت: اگر اختلاف مستند به راوى بى واسطه
قرائت از ائمه قراء باشد به آن روايت گويند و به چنين قاريانى که بى واسطه
از امام نقل روايت مىکنند راويان قرائات نام نهند.
طريق: اگر اختلاف مستند به ناقلان بعد
از راويان قرائات باشد به آن طريق گويند.
وجه: اگر اختلاف مستند به تخيير قارى
باشد به آن وجه گويند.
راويان بى واسطه قرائتهاى دهگانه عبارتند
از: راويان قرائتهاى ابن عامر، ابنقعقاع، ابن کثير، ابوعمرو، حمزه، خلف، عاصم، کسائى،
نافع و يعقوب حضرمي.
توضيحات هر يک از اين واژهها در همين
فرهنگنامه آمده است.
[1]زرقاني ، محمد عبد العظيم ، 1948- م.;مناهل
العرفان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 410
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 2385