ذكر لفظ اجمل

ذكر لفظ اجمل

(يکى از اغراض استعمال کنايه)

يکى از اسباب کنايه، ترک لفظ اصلى و آوردن لفظى زيباتر است، و اين سنت عرب‌ها در سخن گفتن بوده است؛ مانند:((إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزاً إِلَى فِئَةٍ))(انفال// 16) . در اين آيه، «تحيّز» کنايه از «هزيمت» است.