نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 2166
حكم ترجمه قرآن
حكم ترجمه قرآن
(حکم فقهى جواز ترجمه آيات قرآن و قرائت
آن در نماز)
فقها و قرآنپژوهان درباره جواز ترجمه
قرآنکريم اختلافنظر دارند. به طور کلى مىتوان گفت:
1. ترجمه تفسيرى قرآن و به عبارتى بيان
مفاهيم و معارف قرآن به زبانى غير از زبان عربى، مورد پذيرش همگان است.
2. به عقيده بعضى از فقهاى اهلسنت مانند
ابوحنيفه «ترجمه حرفي» (همان ترجمه به اصطلاح امروزي) جايز است و حتى آثار فقهى
همچون جواز قرائت آن به جاى قرائت حمد در نماز و غيره بر آن مترتب مىشود؛ اما اکثريت
قاطع دانشمندان اهلسنت ترجمه قرآن را جايز نمىدانند، تا چه رسد به جواز قرائت آن
به جاى سوره حمد در نماز.
فقهاى شيعه بر جواز ترجمه قرآن اتفاق دارند ولى معتقدند لازم است هنگام
قرائت در نماز، حمد و سوره به زبان عربى خوانده شود، و ترجمه آن کافى نيست.
نيز ر.ک: تاريخ ترجمه قرآن.
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه (464-467)
[2]زرقاني ، محمد عبد العظيم ، 1948- م.;مناهل
العرفان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه 142
[3]بي آزار شيرازي ، عبد الكريم ، 1323
-;ترجمه آوايى,تفسيرپيوسته وتاويل قرآن به قرآن ناطق;صفحه (37-133)
[4]راميار ، محمود ، 1301 - 1363;تاريخ قرآن;صفحه
648
[5]شحاته ، عبد الله محمود;علوم القرآن;صفحه
258
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 2166