نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 2097
حروف غُنَّه
حروف غُنَّه
(حروف ادا شده از انتهاى خيشوم در حالت
ادغام و اخفا)
«غنه» آوازى است که پس از بستن لبها از خيشوم (بيني) بيرون مىآيد. «حروف
غنّه» حروفى هستند که در حالت ادغام يا اخفا از انتهاى خيشوم ادا مىشوند و عبارتند
از: ميم ساکن؛ نون ساکن؛ تنوين.
صفت غُنّه در حروف مذکور در صورتى شديدتر خواهد بود که مشدد باشند. براى
غُنّه مىتوان نمونههاى ذيل را ارائه داد:
من رحم؛ من لدن؛ ينمو؛ ان نشاء؛ لکم بها؛ من جاء؛ جنات تجري.
[1]بيگلري ، حسن;سرالبيان فى علوم القرآن;صفحه
174
[2]حبيبي ، ابوطالب;آموزش تجويد;صفحه 44
[3]موسوي بلده ، محسن;حلية القرآن قواعد
تجويد مطابق با روايت حفص از عاصم;جلد2;صفحه (60-61)
[4]قرطبي،عبدالوهاب بن محمد،-461ق;الموضع
فى التجويد;صفحه 97
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 2097