نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1639
تعجيب
تعجيب
(برانگيختن تعجّب مخاطب؛ از اسباب تقديم
لفظ)
«تعجيب» يکى از اسباب تقديم و تأخير است؛ يعنى جايى که لفظى بر عجيببودن
چيزى دلالت بيشتر و روشنترى دارد، بر لفظ ديگر مقدم مىشود؛ مانند مقدم کردن «الجبال»
بر «الطير» در((... وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ
الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ...) ؛ )و كوهها را با داوود و پرندگان به
نيايش واداشتيم (انبياء// 79) زيرا تسخير کوهها براى داوود و تسبيح آنها براى
خدا، باعث شگفتى بيشترى از تسخير و تسبيح پرندگان است.
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد3;صفحه 273
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه (46-47)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1639