نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1583
تسمية الشيء بما
كان عليه
تسمية الشيء
بما كان عليه
(نامگذارى چيزى
به اسم حالت سابق آن؛ از اقسام مجاز لغوى)
يکى از اقسام
مجاز لغوى «تسميةالشىء بما
کان عليه» يعنى نامگذارى چيزى به اسم حالت و کيفيت قبلى آن است؛ به عبارت ديگر، درنظرگرفتن
يک چيز به همان حالتى که در زمان گذشته بوده که اين از علاقات مجاز نيز شمرده شده است؛
مانند:
1.((وَآتُواْ
الْيَتَامَى أَمْوَالَهُمْ...))(نساء// 2)
. در اين آيه، دستور پرداخت اموال ايتام به آنها پس از بلوغ و احتلام، مقرر شده است؛
در حالىکه پس از بلوغ، آنها يتيم نيستند. و اين از باب مجاز و ناميدن چيزى به حالت
و وصف سابق آن است.
2.(... مَن يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا...)(طه// 74) . در اين آيه نيز به شخصى که در دنيا مجرم بوده، به اعتبار گذشتهاش،
در آخرت مجرم اطلاق شده است.
[1]زركشي ، محمد
بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد2;صفحه 280
[2]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 125
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1583