نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 141
آيات محكم
آيات محكم
(آيات داراى مدلولى روشن و استوار)
محکم برگرفته از حکمتالدابه
به معناى منعت (منع شدن) ، و حُکم عبارت است از جداسازى دو
چيز. معناى ديگر محکم، متقن (استوار) است. بنابراين آيات محکم
آياتى هستند که از جهت لفظ و معنا استوار و صريح و از چندپهلويى به دورند و مقصود از
ظاهر آيات براى شنونده روشن است.
به تصريح خود قرآن کريم که فرمود((هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ
آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ...) ؛ )اوست كسى كه اين كتاب [ قرآن]
را بر تو فرو فرستاد پارهاى از آن آيات محكم [ صريح و روشن] است آنها اساس كتابند
(آلعمران// 7) بخشى از آيات قرآن کريم محکم هستند. براى نمونه مىتوان به آيات
ذيل اشاره کرد:
به گفته بعضى از محققان، حدود دويست آيه
قرآن از متشابهات، و بقيه از محکمات قرآنند.
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه (3-5)
[2]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد2;صفحه
320
[3]طباطبايي ، محمد حسين ، 1281 - 1360;الميزان
في تفسير القرآن;جلد3;صفحه (32-44)
[4]سبحاني ، جعفر ، 1308 -;منشور جاويد قرآن;صفحه
344
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 141