نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 14
آسمان دنيا
آسمان دنيا
(نزديک ترين آسمان به زمين
و محل نزول دفعي قرآن بنابر يک قول)
آسمان دنيا (سماء الدنيا)
از تعابير مورد استعمال در قرآن (صافات: 6؛ فصّلت: 12) و احاديث است. در علوم قرآن،
در بحث از کيفيت انزال قرآن، بنابر قولي که سيوطي آن را اصحّ و اشهر ميداند، قرآن
را داراي دو نزول دانستهاند: نزول جمعي و به صورت يکپارچه به آسمان دنيا در شب قدر،
و پس از آن، نزول تدريجي در طول مدت رسالت بر قلب پيامبر (ص) . مفسران سني و شيعي نيز
معمولا ذيل آيه 185 سوره بقره و آيه 3 سوره دخان نزول دفعي قرآن به آسمان دنيا را از
ابن عباس نقل ميکنند.
از محل نزول دفعي قرآن در
آسمان دنيا در بعضي احاديث شيعي- مثل حديث منقول از امام صادق (ع) - به بيت المعمور،
و در منابع سني به بيت العزّة تعبير شده است.
برخي از دانشمندان علوم قرآني
حکمت نزول دفعيِ مجموع قرآن به آسمان دنيا را تفخيم و بزرگداشت خاتم انبياء و کتاب
وي- در مقايسه با ساير انبياء و امت ها- دانستهاند.
نيز ر.ک: نزول دفعي
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي
بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه (146-150)
[2]طوسي ، محمد بن حسن ،
385 - 460ق.;التبيان فى تفسير القرآن;جلد10;صفحه 384
[3]قرشي بنابي ، علي اكبر ،
1307 -;تفسيراحسن الحديث;جلد1;صفحه 343
[4]بيضاوي ، عبد الله بن عمر
، - 685ق.;تفسيرالبيضاوى(انوارالتنزيل واسرارالتاويل);جلد1;صفحه 125
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 14