نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 139
آيات مَجيي الهي
آيات صفت مجيء
(آيات مَجيي الهي)
(آيات وصفکننده خداوند به آمدن)
منظور از آيات صفت مجىء آياتى
است که وصف مجىء (آمدن) را به خداوند نسبت دادهاند؛ مانند: آيه 22 سوره
فجر:((وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا)
. )
اينآيات، دستآويز گروه مشبهه قرار گرفته
و با توجه به ظاهر اين آيات و جمود بر لفظ، به جسميت خداوند معتقد شده، مىگويند: خداوند
در قيامت به جمع خلايق مىپيوندد و ديده مىشود (!) .
ولى مسلماً - همانگونه که اغلب مفسران
اشاره کردهاند - تفسير اين آيات غير از برداشت ظاهرى و قشرى مشبهه است، و منظور از
آن، فرارسيدن فرمان خدا براى رسيدگى به حساب مردم، يا فرارسيدن آيات عظمت و نشانه او
است.
بنابراين لفظى همانند امر
در اين آيات، مقدر است: و جاء امر ربک . اين تفسير، با آيات متعددى از
قرآن نيز تأييد مىشود که مجىء را به امر خداوند و مانند آن
منسوب دانستهاند؛ مانند:(وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا
نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ)(هود/ 58، )(و نيز آيات 40، 66، 76،
82، 94 و 101 سوره هود؛ يا اين که اين آيات در صدد ترسيم مفاهيم عقلى در لباس محسوس
و تشريح ظهور هيبت و عظمت خداوند در روز رستاخيز است.)
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد2;صفحه 83
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 22
[3]همان;جلد2;صفحه 104
[4]قرشي بنابي ، علي اكبر ، 1307 -;قاموس
قرآن;جلد2;صفحه 90
[5]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;پيام قرآن
, روش تازه اى درتفسير موضوعى قرآن;جلد4;صفحه (279-284)
[6]سبحاني ، جعفر ، 1308 -;منشور جاويد قرآن;جلد3;صفحه
359
[7]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد26;صفحه
470
[8]طباطبايي ، محمد حسين ، 1281 - 1360;الميزان
في تفسير القرآن;جلد20;صفحه 284
[9]مصطفوي ، حسن،1294-1384.;التحقيق فى كلمات
القرآن;جلد2;صفحه (155-157)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 139