نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1384
تحزين
تحزين
(قرائت قرآن
با صداى حزين)
«تحزين» يعنى رقيق و نازککردن صدا هنگام قرائت
قرآن، بهگونهاى که گويا قارى قرآن اندوهگين است و بر اثر خشوع و خضوع، حالتى نزديک
به گريه دارد. اين حالت اگر به دور از ريا باشد، پسنديده است.
امام صادق (ع) فرموند: «ان القرآن نزل بالحزن
فاقرؤوه بالحزن؛ قرآن با حزن نازل شده است؛ پس آن را با حزن بخوانيد!»
سيوطى در الاتقان
اين نوع قرائت قرآن را بدعت و حرام مىداند.
[1]سخاوي ، علي
بن محمد ، 558-643ق.;جمال القراء و كمال الاقراء;جلد2;صفحه 339
[2]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 351
[3]فاضل گروسي ،
عبد الحسين ، - 1324;تجويداستدلالى;صفحه 335
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1384