نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 113
آيات عرش و كرسي
آيات عرش و كرسي
(آيات داراى واژههاى «عرش» و «کرسى»)
عرش در لغت به معناى تخت است و به همين معنا چهار
بار در قرآن (در آيات 100 سوره يوسف و 23، 38 و 42 سوره نمل) آمده است.
کرسي نيز به معناى تخت و سرير است. اين واژه به همين معنا
در آيه 34 سوره ص به کار رفته که اشاره به تخت سليمان است. اما واژه عرش
21 بار و کرسي يک بار در قرآن به خداوند سبحان نسبت داده شده است که مجموع
اين آيات را آيات عرش و کرسي مىنامند. برخى از اين آيات چنين است:
1. آيه 17 سوره الحاقه:((... وَيَحْمِلُ
عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ) ؛ )و عرش پروردگارت را آن
روز هشت [فرشته ] بر سر خود بر مىدارند؛
گروهى از ظاهرگرايان از جمله کراميه، مجسمه و حنابله، عرش و کرسى را جسمانى
شمرده، عقيده دارند خداوند مستقرّ بر عرش و مماس با آنها است و گاهى از عرش بر آسمان
فرود مىآيد؛ ولى شيعه و معتزله معتقدند عرش و کرسى داراى معناى مجازى و کنايىاند
و در آياتى که عرش و کرسى به خدا نسبت داده شده، به معناى علم و عظمت و احاطه قدرت
و سلطه و سلطنت خداوند سبحان است؛ زيرا اين آيات با توجه به آيات محکم همچون((لاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ) ،)(لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ)(و)… هرگز بر جسمانى بودن خداوند
سبحان دلالت ندارند.
[1]معرفت ، محمد هادي ، 1309 -1385.;التمهيد
فى علوم القرآن;جلد3;صفحه (105-107)
[2]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد2;صفحه (81-82)
[3]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه (14-17)
[4]راغب اصفهاني ، حسين بن محمد ، - 502ق;المفردات
فى غريب القرآن;صفحه 445و341
[5]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;پيام قرآن
, روش تازه اى درتفسير موضوعى قرآن;جلد2;صفحه (276-279)
[6]مصطفوي ، حسن،1294-1384.;التحقيق فى كلمات
القرآن;جلد8;صفحه (84-90)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 113