12

بدبينى

12. (يا أَيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَنِّ إِنَّ بَعْضَ الظنِّ إِثْمٌ وَلا تَجَسَّسُوا وَلا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ تَوّابٌ رَحيمٌ).

«اى افراد با ايمان! از بسيارى گمان ها بپرهيزيد; زيرا برخى از گمان ها گناه ]و بى اساس[است; در امور مردم كنجكاوى نكنيد و از يكديگر غيبت ننماييد; آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر خود را در حالى كه مرده است، بخورد؟ حتماً اين كار را بد و ناپسند مى شماريد]غيبت برادر مسلمان همانند اين عمل است[ و از مخالفت خدا بپرهيزيد; خداوند توبه پذير و رحيم است».

در اين آيه، خداوند جامعه اسلامى را ملزم مى سازد كه سه اصل اخلاقى را به عنوان حقِ لازم ـ كه از لوازم و آثار اخوت اسلامى و برادرى دينى است ـ نسبت به يكديگر رعايت نمايند; اينك به طور اجمال به اين سه اصل اشاره مى كنيم:

1. بدگمانى و بدبينى نسبت به مسلمانان ممنوع است;

2. يك فرد مسلمان نبايد در امور مردم كنجكاوى كند;