برابر اين سؤال پاسخى نداريم، جز اين كه بگوييم: راهنماى او در اين موارد، «وحى» الهى و آسمانى بوده است.

آيا اين گونه معجزات علمى دليل بارز و روشن بر نبوت وارتباط او با جهان ديگر نيست؟

آسمان نيلگون يا نقطه اى كه هميشه مورد توجه بشر بوده است. آسمان كه به صورت قبه نيلگون و طاق برافراشته، خودنمايى مى كند، پيوسته با اجرام شفاف و درخشنده خود مورد توجه انسان بوده است، و در هر دوره اى به گونه اى رموز و مشكلات آفرينش او تفسير مى شده است.

روزگارى هيئت «ذيمقراطيس»، دورانى هيئت «فيثاغورث» و زمانى هيئت «مصرى ها» در جوامع علمى تدريس مى شد، ولى عمر همه اينها كوتاه بود،و يا رواج كامل نداشت. يگانه فرضيه اى كه از طول عمر و رواج كامل برخوردار گرديد، فرضيّه «بطلميوس» است.

هيئت بطلميوس

اين فرضيه به وسيله دانشمند مزبور در يك قرن و نيم قبل از ميلاد به وجود آمد و حدود 1500سال بر افكار و جوامع علمى حكومت كرد و هواداران آن به اندازه اى فرضيه هاى او را محكم و استوار مى پنداشتند كه آيات و احاديث و رواياتى كه بر خلاف نظريه بطلميوس بود، تأويل و توجيه مى كردند.

از نظر او زمين، كره اى،ساكن و ثابت و مركز كرات ديگر مى باشد. دور زمينْ كره آب، دور آن را كره هوا و كره هوا را كره آتش فرا گرفته است. سپس ستارگان «سيار» هر كدام در فلكى به ترتيب ماه، عطارد، زهره، خورشيد، مريخ، مشترى و زحل وجود دارند. فلك زحل را نيز فلك هشتم بزرگى احاطه