مى گردد كه براى جهانْ صانعى هست و نظام شگفت انگيز عالم هستى بى پديد آرنده امكان ندارد، از طرف ديگر بر اثر جهل و نادانى و نبودن معلومات صحيح، و دور بودن از محيط تبليغى پيامبران الهى، چون خداى واقعى را از خدا نمايانْ درست تشخيص نمى دهد، بى اختيار مجازها را حقيقت پنداشته، بت هاى بى جان و بى روح و يا اجرام شفاف و درخشان آسمانى را خدا مى پندارد.

اگر مشعل هاى فروزان علم و دانش و برنامه هاى صحيح انبيا اين فطرت را راهنمايى كنند، ريشه بت پرستى از صفحه گيتى برداشته مى شود.

شرك يعنى چه؟

هرگاه كسى غير خدا را خدا پندارد، و يا موجودى را در انجام دادن كارى مستقل و غير محتاج به خدا بداند، و يا مخلوقى را براى تحصيل قرب و نزديكى به خدا بپرستد، به چنين فرد، مشرك و به خود اين كار شرك مى گويند; بنابراين، شرك داراى مراحل سه گانه است:

1. غير خدا را خدا بداند.

2. موجودى را در انجام دادن كارى مستقل انديشد.

3. موجودى را براى تحصيل قرب به خدا بپرستد.

همه مسائل شرك كه فعلاً مورد بحث ماست، در اين مراحل سه گانه خلاصه مى گردد.

گروه وهابيه در تشخيص شرك دچار اشتباه عجيبى شده اند و تصور كرده اند كه شفاعت خواهى از اولياى خدا و اين كه بگويد: اى پيامبر گرامى، در روز رستاخيز در حق من شفاعت بنما، يا بوسيدن ضريح و تعمير قبور،