(وَضَرَبَ لَنا مَثلاً وَنَسِىَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْىِ الْعِظامَ وَهِىَ رَميمٌ* قُلْ يُحْييهَا الَّذِى أَنْشأَهَا أَوَّلَ مَرَّة وَهُوَ بِكُلِّ خَلْق عَليمٌ...).[1]

«حادثه اى را براى ما توصيف نمود (استخوان مرده را ساييد و در هوا پخش كرد) و گفت: چه كسى اين استخوان هاى پوسيده را زنده خواهد كرد؟ بگو: همان خدايى كه آنها را بدون هيچ سابقه اى براى نخستين بار آفريد او به راز آفرينش هر موجودى عالم و آگاه است».

در برخى از آيات توجه منكران را به مراحل پيشين آفرينش انسان، از خاك تا مراحل گوناگون جنينى جلب نموده است; زيرا هر يك از اين مراحل، آفرينش جديدى است و اگر آفرينش مجدد ممكن نباشد بايد تكامل جنين در تمام اين مراحل متوقف گردد; مثلاً آن جا كه مى فرمايد:

(يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِى رَيْب مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُراب ثُمَّ مِنْ نُطْفَة ثُمَّ مِنْ عَلَقَة...).[2]

«اى مردم! هرگاه در موضوع رستاخيز در شك و ترديد هستيد(در مراحل نخستين پيدايش خويش فكر كنيد) ما شما را از خاك، بعد از نطفه، سپس از علقه (خون بسته)...آفريديم».

در اين آيه ، كه براى اختصار، متن كامل آن را نقل نكرديم تمام مراحل مختلف تكوين انسان را به دقيق ترين وجه بيان كرده است و هدف از آن، رفع تعجب آن گروه از منكران است كه از انديشه امكان خلقت مجدد، وحشت دارند; در صورتى كه هر روز در برابر ديدگان آنان، اين حادثه و پديده ها، كه همگى نوعى خلقت جديدند، تكرار مى گردند.