مى پرسيم: ريشه اين اختلاف در جهان نباتات از كجاست؟ چگونه از يك آب و خاك و حرارت(خورشيد) يك چنين انواع بى شمارى به وجود آمده است؟

وارد باغستانى مى شويم، مى بينيم كه، شبدر در كنار لاله و ياسمن پهلوى سوسن روييده اند. در يك هكتار زمين، خرما، انگور، سيب، گلابى ، هلو، شفتالو و... در كنار يكديگر رشد نموده و با ميوه هاى رنگارنگ خود كه، از شاخسار آنها آويزان است و خودنمايى و فخرفروشى مى كنند.

در نخستين برخورد، هر بيننده اى انگشت تعجب به دندان گرفته و با خود مى گويد: چه قدرتى اين انواع را از ماده واحد (آب و خاك و نور) پديد آورده است؟ قرآن اين حقيقت را، كه نشانه وجود تدبير در جهان آفرينش و بالأخص جهان نباتات مى باشد، با جمله زير بيان كرده و مى فرمايد:

اين مزارع مختلف و انواع درختان و ميوه هاى گوناگون، همگى از يك ماده سيراب مى شوند(«يسقى بماء واحد)» و در حقيقت آب، كه خون زندگى زمين است، از وحدت ماده در نباتات مختلف جهان حكايت دارد.

درست است كه علم و دانش امروز، ثابت كرده است اختلاف رنگ و نوع ژن هاست كه باعث اختلاف رنگ و شكل گياهان و انواع درختان مى شود; ولى جان سخن در علت اختلاف همين ژن ها و تعداد آنها در سلول تخم گياهان است كه چگونه، از ماده واحد جهان (اتم) اين عوامل گوناگون و دستگاه هاى مختلف پديد آمدند و سرانجام موجب اختلاف در جهان گياهان و درختان شدند؟

تو گويى در ساختمان هر گياه و درختى، لابراتوار و دستگاه مخصوصى است كه هر كدام، از يك آب و خاك، انواع مواد وويتامين ها مى سازند. اگر در جو و گندم ماده نشاسته اى و در نخل و مو ماده قندى و در ليمو ماده اسيدى و در ساير درختان و گياهان، انواع مواد و ويتامين ها مشاهده مى كنيم همگى اثر مستقيم