آيات، عجيب و شگفت آور نبود، ولى با توجه به اين كه در آن زمان چنين مسائلى ابداً سابقه نداشته است، بايد اقرار كرد كه بيان چنين آيات علمى معجزه بزرگى است.

3. قرآن و زوجيت در موجودات

3. (...وَمِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فِيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ يُغْشِى الَّيْلَ النَّهارَ إِنَّ فِى ذلِكَ لآيات لِقَوم يَتَفَكَّرُونَ).

«و از همه ميوه ها جفت آفريد، روز را با تاريكى شب مى پوشاند، در اين كار براى گروه متفكر نشانه هايى(بر قدرت خداوند و وجود تدبير در جهان آفرينش) وجود دارد».

يكى از رازهاى عظمت قرآن و دلايل اعجاز اين كتاب آسمانى، «نهايت ناپذيرى» آن است به اين معنا كه استفاده و بهره بردارى بشر از آن، هرگز به پايان نمى رسد و همواره همگام با زمان پيش مى رود و هر چه بشر در گشودن رازهاى طبيعت و تسخير قله هاى علم و دانش، پيروزتر مى گردد، حقايق نوترى بر او از آيات قرآن آشكار مى گردد. تو گويى قرآن به سان يك اقيانوس ژرف و ناپيدا كرانه اى است كه با هيچ قدرت به ژرفاى آن نمى توان رسيد و با هيچ نيرويى نمى توان مرغ انديشه بشر را در كرانه هاى آن به پرواز درآورد و يا به سان جهان هستى است كه هر چه دانش ها و بينش ها وسيع تر گردد رازهاى نهفته آن تجلى بيشترى مى يابد.

قرآن در اثر داشتن حالت «نهايت ناپذيرى» از اقامه هر نوع دليل بر ارتباط خود با مبدأ نامتناهى بى نياز است و از كتابى كه از ناحيه خداى بزرگ براى هدايت و راهنمايى جهانيان تا روز رستاخيز فرستاده شده است جز اين انتظار نمى رود.