كرد.

در مجلس مذاكره عمرو عاص نيز حضور داشت. معاويه رو به اين پير سياست كرد وگفت:ما با هر كدام ازآنان سخن مى گوييم به خوبى پاسخ مى گويد.دلهاى همگى همچون دل يك نفر است ومنطق همگى يكى است.[1]

نمايندگان معاويه در پيشگاه امام(عليه السلام)

هدف امام (عليه السلام) از اعزام شخصيتها اين بود كه معاويه تغيير موضع دهد ومشكل از طريق مذاكره حل شود، در حالى كه هدف معاويه ازاين كار تأخير جنگ وايجاد اختلاف در صفوف متشكّل ياران امام بود، چه او مى دانست كه على (عليه السلام) هرگز در مقابل امثال او تغيير موضع نمى دهد.

اين بار معاويه سه نفر را به نامهاى حبيب وشرحبيل ومعن به حضور امام گسيل داشت. منطق اين سه نفر همان منطق معاويه بود وبه يك معنى بلندگوهاى معاويه بودند كه سخن او را بدون كم وزياد تكرار مى كردند. اكنون مذاكرات آنان با امام (عليه السلام) را به گونه اى نقل مى كنيم.

حبيب:عثمان خليفه اى هدايت يافته بود وشما به حق او تجاوز كرديد واو را كشتيد. اكنون قاتلان او را به ما تحويل بدهيد تا آنان را بكشيم.واگر مى گويى كه او را نكشته اى از حكومت كنار برو وآن را به شورا واگذار كن تا مردم هر كس را برگزيدند او زمام امور را به دست گيرد.

منطق حبيب بسيار سست وبى پايه بود.نخست امام (عليه السلام) را بدون داشتن شاهد متّهم به قتل مى كند وآن گاه خود را مدافع حق خليفه مى داند وسپس انكار امام را مى پذيرد واز او مى خواهد كه از حكومت كنار برود! تو گويى همه سخنان او مقدمه سخن اخير او بوده است. لذا، امام (عليه السلام) با شدّت در مقابل او ايستاد