عزل ابو موسى از مقام استاندارى

اعزام نمايندگان متعدد وبى ثمر ماندن تمام كوششها، امام (عليه السلام) را بر آن داشت كه ابوموسى را از مقام خود معزول دارد. آن حضرت قبلاً نيز در طىّ نامه اى حجّت را بر او تمام كرده، به وى نوشته بود:من هاشم بن عتبه را اعزام كردم كه به كمك تو مسلمانان را به جانب ما روانه سازد، لذا بايد با او همكارى كنى. وما تو را به اين مقام گمارديم كه ياور حق باشى.

وقتى امام (عليه السلام) از تأثير نامه ها واعزام شخصيتها در تغيير تفكّر ورأى استاندار مأيوس گرديد، همراه با اعزام حضرت مجتبى (عليه السلام) نامه اى نيز به ابو موسى نوشت ورسماً او را از مقام ولايت معزول كرد وقرظة بن كعب را به جاى وى گمارد. متن نامه امام چنين است:

«فَقَدْ كُنْتُ أَرَى أَنْ تَعْزُبَ عَنْ هذَا الأَمْرِ الّذي لَمْ يَجْعَل لَكَ مِنْهُ نَصِيباً سَيَمْنَعُكَ مِنْ رَدِّ أَمْرِي وَ قَدْ بَعَثْتُ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيّ وَ عَمّارَ بْنَ ياسِر يَسْتَنْفِرانِ النّاسَ وَ بَعَثْتُ قُرْظَةَ بْنَ كَعْب والِياً عَلَى الْمِصْرِ فَاعْتَزِلْ عَمَلَنا مَذْمُوماً مَدْحُوراً».

چنين مصلحت مى بينم كه از اين مقام كنار بروى ;مقامى كه خدا براى تو در آن نصيبى قرار نداده است. وخدا از پيامد مخالفت تو مرا باز مى دارد. من حسن بن على وعمّار ياسر را اعزام كردم تا مردم را براى كمك به ما گسيل دارند وقرظة بن كعب را والى شهر قرار دادم. از كارگزارى ما كنار برو، د رحالى كه نكوهيده ورانده شده هستى.

مضمون نامه در شهر منتشر شد وچيزى نگذشت كه مالك اشتر، كه به درخواست خود او اين بار نيز به كوفه اعزام شده بود دار الاماره را تحويل گرفت ودر اختيار استاندار جديد قرار داد وابو موسى، پس از يك شب اقامت، كوفه را ترك گفت.[1]