عامل نخست:تعطيل حدود الهى

1ـ خليفه، وليد بن عتبه، برادر مادرى خود را به استاندارى كوفه منصوب كرد. وى مردى بود كه قرآن مجيد او را در دو مورد به فسق وتمرّد از احكام اسلامى ياد كرده است.[1] امّا خليفه، گذشته او را ناديده گرفت واستاندارى منطقه بزرگى از ممالك اسلامى را به او واگذار كرد.

براى فرد فاسق چيزى كه مطرح نيست رعايت حدود الهى وشئون مقام زعامت است.حاكمان آن زمان، علاوه بر اداره امور سياسى، امامت نمازهاى جمعه وجماعت را نيز بر عهده داشتند.اين پيشواى نالايق (وليد)، در حالى كه سخت مست بود، نماز صبح را با مردم چهار ركعت برگزار كرد ومحراب را آلوده ساخت! شدّت مستى او به اندازه اى بود كه انگشترش را از دست وى در آوردند واو متوجه نشد.

مردم كوفه به عنوان شكايت راهى مدينه شدند وحادثه را به خليفه گزارش كردند.متأسفانه خليفه نه تنها به گزارش آنها ترتيب اثر نداد بلكه آنان را تهديد كرد وگفت: آيا شما ديديد كه برادر من شراب بخورد؟ آنان گفتند: ما شراب خوردن او را نديديم، ولى او را در حال مستى مشاهده كرديم وانگشتر او را از دست وى در آورديم واو متوجه نشد.

گواهان حادثه كه از رجال غيور اسلام بودند على (عليه السلام) وعايشه را از