دروغگويى افترا ساز نمى گويد.من با رسول خدا هفت سال پيش از مردم نماز گزارده ام واوّلين كسى هستم كه با او نماز گزارد.

امام در يكى از سخنان ديگر خود مى فرمايد:

در آن روز، اسلام جز به خانه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) وخديجه راه نيافته بود ومن سوّمين شخصِ اين خانواده بودم.[1]

در جاى ديگر، امام (عليه السلام) سبقت خود را به اسلام چنين بيان كرده است:

«اَللّهُمَّ إِنِّي أَوَّلُ مَنْ أَنابَ وَسَمِعَ وَ أَجابَ، لَمْ يَسْبِقْنِي إِلاّ رَسُولُ اللّهِ(صلى الله عليه وآله وسلم) بِالصَّلاةِ».[2]

خدايا، من نخستين كسى هستم كه به سوى تو بازگشت وپيام تو را شنيد وبه دعوت پيامبر تو پاسخ گفت، وپيش از من جز پيامبرِ خدا كسى نماز نگزارد.

نقل عفيف كِنْدى

عفيف كندى مى گويد:

در يكى از روزها براى خريد لباس وعطر وارد مكه شدم ودر مسجد الحرام در كنار عبّاس بن عبد المطّلب نشستم. وقتى كه خورشيد به اوج بلندى رسيد، ناگهان ديدم مردى آمد ونگاهى به آسمان كرد وسپس رو به كعبه ايستاد.چيزى نگذشت كه نوجوانى به وى ملحق شد ودر سمت راستِ او ايستاد.سپس زنى وارد مسجد شد ودر پشت سرِ آن دو قرار گرفت. آنگاه هر سه با هم مشغول عبادت ونماز شدند. من از ديدن اين منظره كه در ميان بت پرستان مكه سه نفر حساب خود را از جامعه جدا كرده وخدايى جز خداى مردم مكه را مى پرستند در شگفت ماندم. رو به عبّاس كردم وگفتم:«أَمْرٌ عَظيمٌ!» او نيز همين جمله را تكرار كرد وسپس افزود: آيا اين سه نفر را مى شناسى؟گفتم:نه.گفت:نخستين كسى كه وارد شد وجلوتر از دو نفر ديگر ايستاد برادر زاده من محمّد بن عبد اللّه است ودوّمين نفر برادر زاده ديگر من