سليمان موهبتى بوده است نه موروثى؟

با توجه به مطالب ياد شده، اين آيه (نمل:16) وآيه پيش(مريم:6) به روشنى ثابت مى كنند كه شريعت الهى در باره پيامبران پيشين اين نبوده كه فرزندان آنان از ايشان ارث نبرند، بلكه اولاد آنان نيز همچون فرزندان ديگران از يكديگر ارث مى بردند.

به جهت صراحت آيات مربوط به وراثت يحيى وسليمان از اموال پدرانشان، دخت گرامى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) در خطبه آتشين خود، كه پس از درگذشت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) در مسجد ايراد كرد، با استناد به اين دو آيه بر بى پايه بودن اين انديشه استدلال كرد وفرمود:

«هذا كِتابُ اللّهِ حَكَماً وَ عَدْلاً وَ ناطِقاً وَ فَصلاً يَقُول:(يَرِثُنِي وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ) وَ (وَرِثَ سُلَيْمانُ داودَ) ».[1]

اين كتاب خدا حاكم است ودادگر وگوياست وفيصله بخش، كه مى گويد:«[يحيى] از من [زكريا] واز خاندان يعقوب ارث ببرَد.»(ونيز مى گويد:)«سليمان از داود ارث بُرد».

حديث ابوبكر از پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)

بحث گذشته در باره آيات قرآن به روشنى ثابت كرد كه وارثان پيامبران از آنان ارث مى برند وارث آنان پس از درگذشتشان به عنوان صدقه در ميان مستمندان تقسيم نمى شود. اكنون وقت آن رسيده است كه متن رواياتى را كه دانشمندان اهل تسنن نقل كرده اند وعمل خليفه اوّل را، در محروم ساختن دخت گرامى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) از ارث پدر، از آن طريق توجيه نموده اند مورد بررسى قرار دهيم.

ابتدا متون احاديثى را كه در كتابهاى حديث وارد شده است نقل مى كنيم، سپس در مفاد آنها به داورى مى پردازيم: