در اينجا تحقيق در باره ماجراى فدك به پايان رسيد وپرونده حادثه اى كه تقريباً هزار وچهار صد سال از آن مى گذرد از نو تنظيم شد. اكنون بايد ديد اصول وسنن داورى اسلام در باره اين حادثه چگونه داورى مى كند.

داورى نهايى در باره مسئله فدك

داورى نهايى در باره پرونده فدك موكول به فصل بعد است ودر آنجا ثابت خواهيم كرد كه بازدارى دخت گرامى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)از فدك اوّلين حقكشى بزرگى است كه تاريخ قضايى اسلام به خاطر دارد. ولى در اينجا نكته اى را ياد آور مى شويم:

ما در مباحث گذشته به دلايل روشن ثابت كرديم كه پس از نزول آيه (وَآتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ)پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم)فدك را به زهراى اطهر (عليها السلام) بخشيد.در اين باره، علاوه بر بسيارى از دانشمندان اهل تسنن، علماى پاك شيعه بر اين مطلب تصريح كرده اند وبزرگانى از محدثان، مانند عيّاشى واربلى وسيد بحرينى، احاديث شيعه در اين زمينه را در كتابهاى خود گِرد آورده اند كه براى نمونه يك حديث را نقل مى كنيم:

حضرت صادق مى فرمايد:هنگامى كه آيه(وَآتِ ذَا الْقُرْبى) نازل شد پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) از جبرئيل پرسيد:مقصود از (ذَا الْقُربى)كيست؟ جبرئيل گفت: خويشاوندان تو. در اين موقع پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) فاطمه وفرزندان او را خواست وفدك را به آنها بخشيد وفرمود: خداوند به من دستور داده است كه فدك را به شما واگذار كنم.[1]

پاسخ به يك سؤال

ممكن است گفته شود كه:سوره اِسراء از سوره هاى مكّى است وفدك در سال هفتم هجرت در اختيار مسلمانان قرار گرفت.چگونه آيه اى كه در مكّه نازل شده