بينوايان ودرماندگان كمك كند وازاين طريق موانع عاطفى كه بر سر راه خلافت او بود از ميان برداشته شود.

پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)، هرچند ظاهراً فدك را به زهرا (عليها السلام) بخشيد، ولى در آمد آن در اختيار صاحب ولايت بود تا از آن، علاوه بر تأمين ضروريات زندگى خود، به نفع اسلام ومسلمانان استفاده كند.

در آمد فدك

با مراجعه به تاريخ، همه اين جهات سه گانه در ذهن انسان قوّت مى گيرد.زيرا فدك يك منطقه حاصلخيز بود كه مى توانست حضرت على (عليه السلام) را در راه اهداف خويش كمك كند.

حلبى، مورخ معروف، در سيره خود مى نويسد:

ابوبكر مايل بود كه فدك در دست دختر پيامبر پاقى بماند وحقّ مالكيت فاطمه را در ورقه اى تصديق كرد; امّا عمر از دادن ورقه به فاطمه مانع شد ورو به ابوبكر كرد وگفت: فردا به درآمد فدك نياز شديدى پيدا خواهى كرد، زيرا اگر مشركان عرب بر ضدّ مسلمانان قيام كنند از كجا هزينه جنگى را تأمين مى كنى.[1]

از اين جمله استفاده مى شود كه در آمد فدك به مقدارى بوده است كه مى توانسته بخشى از هزينه جهاد با دشمن را تأمين كند. از اين جهت لازم بود كه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) اين قدرت اقتصادى را در اختيار حضرت على (عليه السلام) بگذارد.

ابن ابى الحديد مى گويد:

من به يكى از دانشمندان مذهب اماميه در باره فدك چنين گفتم:دهكده فدك آنچنان وسعت نداشت وسرزمين به اين كوچكى، كه جز چند نخل در آنجا نبود، اينقدر مهم نبود كه مخالفان فاطمه در آن طمع ورزند.او در پاسخ من گفت: تو در