پيامبر ويا كسى كه از اوست به مردم برساند وغير ازاين دو نفر، كسى براى اين كار صلاحيت ندارد.[1]

اكنون بايد ديد اين فردى كه از ديده وحى از اهل بيت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) است واين جامه بر اندام او دوخته شده است كيست؟

چيزى نگذشت كه پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) حضرت على (عليه السلام) را احضار كرد وبه او فرمان داد كه راه مكه را در پيش گيرد وابوبكر را در راه دريابد وآيات را از او بگيرد وبه او بگويد كه وحى الهى پيامبر را مأمور ساخته است كه اين آيات را بايد يا خود پيامبر ويا فردى از اهل بيت او براى مردم بخواند واز اين جهت انجام اين كار به وى محوّل شده است.

حضرت على (عليه السلام) با جابر وگروهى از ياران رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم)، در حالى كه بر شتر مخصوص پيامبر سوار شده بود، راه مكّه را در پيش گرفت وسخن آن حضرت را به ابوبكر رسانيد. او نيز آيات را به حضرت على (عليه السلام) تسليم كرد.

اميرمؤمنان وارد مكّه شد ودر روز دهم ذى الحجّه بالاى جَمره عقبه، با ندايى رسا سيزده آيه از سوره برائت را قرائت كرد وقطعنامه چهار ماده اى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) را با صداى بلند به گوش تمام شركت كنندگان رسانيد. همه مشركان فهميدند كه تنها چهار ماه مهلت دارند كه تكليف خود را با حكومت اسلام روشن كنند. آيات قرآن و قطعنامه پيامبر تأثير عجيبى در افكار مشركين داشت وهنوز چهار ماه سپرى نشده بود كه مشركان دسته دسته به آيين توحيد روى آوردند وسال دهم هجرت به آخر نرسيده بود كه شرك در حجاز ريشه كن شد.

تعصبهاى ناروا

هنگامى كه ابوبكر از عزل خود آگاه شد با ناراحتى خاصى به مدينه بازگشت وزبان به گله گشود وخطاب به رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم)گفت:مرا براى اين كار (ابلاغ آيات الهى وخواندن قطعنامه) لايق وشايسته ديدى، ولى چيزى نگذشت كه از اين مقام بركنارم كردى.آيا در اين مورد فرمانى از خدا رسيد؟

پيامبر با لحنى دلجويانه فرمود كه پيك الهى فرا رسيد وگفت كه جز من ويا كسى كه از خودِ من است ديگرى براى اين كار صلاحيت ندارد.[2]

برخى از نويسندگان متعصب كه در تحليل فضايل حضرت على (عليه السلام) انحراف خاصى دارند عزل ابوبكر ونصب حضرت على (عليه السلام)را به مقام مذكور