12

پاسخ هايى به گونه ديگر

1. پيامبر و امام در زندگى عادى خويش از آگاهى هاى غيبى خود استفاده نمى كنند.

2. علم و آگاهى پيامبر و امام از غيب، به اختيار خود آنها است هرگاه بخواهند آگاه مى گردند.

پيامبر و امام با داشتن شخصيت الهى و روح ولايت (البته بخشى از شخصيت آنان مرهون مواهب خدايى است و بخش ديگر محصول كوشش آنان در راه عبادت و بندگى خدا مى باشد) در زندگى شخصى و رويارويى با حوادث و پيش آمدها و نيز در مقام قضاوت و داورى، به علم عادى خود عمل مى كنند.

يعنى با اين كه آنان در پرتو روح ولايت، حوادث وپيش آمدها را از افق بالا مى بينند و بر اثر علم و آگاهى ماوراء طبيعى از علل و انگيزه ها، از جريان ها و رويدادها مطلع و با خبر هستند ولى در عين حال روى مصالحى از اين علم و آگاهى، در زندگى