آمده است:

«انّ عالمنا لا يعلم الغيب ولو وكل اللّه عالمنا إلى نفسه كان كبعضكم ولكن يحدث إليه ساعة بعد ساعة».[1]

«عالم ما اهل بيت داراى علم غيب(ذاتى) نيست وبايد خدا به او تعليم كند و اگر خدا او را به خود واگذارد و چيزى به او تعليم نكند او هم مانند يكى از مردم عادى خواهد بود ولى خداوند لحظه به لحظه او را آگاه مى سازد».

و نيز در روايت ديگر از امام زمان(عليه السلام) آمده است:

من از كسانى كه بگويند ما اهل بيت علم غيب داريم و يا در ملك و قدرت، با خدا شريك هستيم بيزارم، ما شريك علم و قدرت خدا نيستيم.[2]

واضح است كه اين روايت در صدد رد اعتقاد كسانى است كه مى خواهند امام را مانند خدا ذاتاً آگاه از غيب بدانند و گرنه كسى كه امام را به تعليم الهى از غيب آگاه بداند; او را شريك علم خدا قرار نداده است.

گواه روشن اين مطلب ذيل همان روايتى است كه در سؤال