آن را تأييد مى نمايد، از تأثير منفى تمدن غرب، به دور نمانده و در ميان قشرهايى، نسبت به مسائل ماوراء طبيعت شك و ترديد و احياناً نفى وانكار پديد آمد.

تأثير منفى تمدن غرب بر اين قشر، شدت و ضعف دارد. گروهى را كه از نخست درباره معارف مذهبى و اصول اعتقادى اطلاع صحيحى نداشتند، تا مرز الحاد و انكار پيش برد، و گروه ياد شده سرانجام مكتب ماترياليسم و اصالت ماده را بر مكتب متافيزيك ترجيح داده و گرايش هاى ماديگرى پيدا كردند.

تأثير ياد شده بر گروهى ديگر كه در خانواده هاى مذهبى بزرگ شده و كم و بيش از معارف و اصول اعتقادى اطلاعاتى داشتند، به گونه ديگر بود، و آنان را درباره ويژگى هاى رهبران الهى به شك و ترديد افكنده و يا به انكار مسائلى مانند: اعجاز، آگاهى سوم، تصرّف در جهان و... وا داشت.

تزلزل اين گروه درباره امتيازات پيامبران و رهبران الهى علتى جز حكومت نظام علمى غرب و گرايش به مادى گرايى در سطوح گوناگون ندارد، اين گروه هر چند براى انكار و يا ترديد خويش، علل مختلفى مى تراشند و به گمان خود از دريچه واقع گرايى سخن مى گويند، امّا اگر آنان با يك فرد روانكاو روبرو شوند، و