طريق براهين عقلى و فلسفى راهى به سوى خدا پيدا كند، و راهنماى او به سوى وجود خدا همين براهين باشد و بس. موضوع گفتار ما در اين بخش، خداشناسى از راه فطرت است، درباره راه دوم بعداً سخن خواهيم گفت. براى روشن شدن معنى «فطرى بودن خداشناسى» لازم است امور فطرى را در امور عادى تحت يك قانون كلى باز شناخته و آنها را از هم جدا سازيم.

توضيـح اين كه: انسان مبدأ دو نوع كار است:

1. فطرى و نهادى

2. كارهاى عادى و معمولى

كارهاى فطرى همان است كه از ذات انسان سرچشمه مى گيرد مانند تنفس و دفاع از خويش موقع توجه خطر، و مانند اينها. اين نوع كارهاى انسان، بسان لانه سازى زنبور عسل و مورچگان است كه بى آن كه تحت تأثير عوامل خارج از وجود خويش قرار گيرند به شگفت انگيزترين كارها دست مى زنند.

مقصود از كارهاى عادى، كارى است كه ريشه فطرى ندارند و بشر در پرتو عوامل خارج از ذات خويش، توان انجام آنها را دارد. اكنون براى روشن شدن كارهاى فطرى مثال هايى مطرح مى كنيم:

1. حس جنسى و تمايل دو جنس مخالف به يكديگر، از امور فطرى است كه در تمام افراد سالم در سنين خاصى جلوه مى كند، و