چرا همه در برابر يكديگر مسئوليم؟

در زندگانى دسته جمعى هيچ فردى نمى تواند براى سود و زيان خود حساب جداگانه اى باز كند، و در برابر آلودگى و تبهكارى افراد جامعه، بى تفاوت باشد.

در روزگارى كه بشر در جنگل ها و شكاف كوه ها و در غارهاى تاريـك، بـه سـر مى برد، و به صـورت خانـواده هاى كـوچـك دور از هـم در پى معـاش و زندگى بـود، جا داشـت هر خانواده اى بـراى خود حسـاب جداگانه اى باز كند، و از گناه و آلودگى ديگران نهراسد.

ولى در جهانى كه همه افراد آن به صورت يك خانواده بزرگ درآمده اند، و عوامل متعددى همه را به هم مربوط ساخته است، همگى در سود و زيان با هم شريك و سهيم هستند، و اگر گوشه اى از اجتماع ما، دچار آلودگى گرديد چيزى نمى گذرد كه آثار آلودگى در نواحى ديگر اجتماع پديد آمده، و بر اثر پيوستگى اجتماع و روابطى كه ميان طبقات جامعه وجود دارد، آلودگى و گناه به مناطق ديگر نيز سرايت مى كند، و دامن افراد بى تفاوت را كه در برابر آلودگى ديگران احساس مسئوليت نمى كردند نيز مى گيرد.

پيامبر بزرگ اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) اين حقيقت علمى و اجتماعى را با مثال